GALERIA SZTUKI " na wprost "

prof. ANTONI MIRO jest wybitnym Artystą hiszpańskim. Tworzy nie tylko wspaniałe malarstwo, ale dotykające codziennych problemów grafiki. Jego sztuka zachwyca od lat ludzi na całym świecie. Prezentował swoje prace zarówno w rodzinnej Hiszpanii, jak i we Francji, Wielkiej Brytanii, Włoszech, Ameryce Południowej oraz Stanach Zjednoczonych. Dziś dzięki współpracy naszej Galerii będziemy mogli zaprezentować Państwu 43 grafiki , do której już teraz zapraszamy. Na niezwykle płodną twórczość Antoniego Miró składają się nie tylko wspaniałe obrazy na płótnie, ale także różnorodne serie grafik. Akwaforty, litografie, serigrafie, to zarejestrowane środkami artystycznymi fragmenty codzienności, obrazy miast, ludzi, rzeczy, relacji międzyludzkich… Ale czy tylko obrazy? Czy może głębsza analiza tego, co otacza współczesnego człowieka, zmian rzeczywistości dokonujących się na jego oczach, zmian które zachodzą w jego wnętrzu… Pomimo wielokierunkowości stylów, sięgania do różnorodnych czasami zaskakujących tematów, stosowania odmiennych technik – twórczość Antoniego Miró posiada zasadniczy spójny wątek. W jego dziełach przewija się motyw społeczny, a przede wszystkim człowiek i jego moralność w świecie szybkich przemian. Ten swoisty społeczny realizm w wydaniu często bardzo ekspresyjnym i dosadnym ukazuje ludzkie cierpienie, dylematy i wyzwania w nowych czasach. W grafikach artysty pojawiają się sylwetki zwykłych ludzi, mieszkańców wielkich miast i prowincji, uchwyconych gdzieś jakby z ukrycia, ale także portrety osób znanych ze świata kultury, czy polityki. Pojawia się nowe spojrzenie na miasto, jego nietypowe miejsca i fragmenty (np. fragment tramwaju, czy liść na bruku), ale ważne dla zwykłego przebywającego w nim człowieka. Ludzie na tle miast, ludzie zatrzymani w biegu cywilizacji, gubiący się w często niezrozumiałych przemianach. Przedmioty na obrazach nabierają nowego znaczenia, egzystują w przestrzeni, te wartościowe, jak i bezwartościowe, istniejące obok człowieka i dla człowieka. Miró pokazuje zwykłe życie, rzeczywistość wokół nas, tą która nas dotyka. Ta obok – fizyczna i ta wirtualna. Artysta uświadamia nam przy tym jak bardzo mass media mają wpływ na nasze życie, wchodzą w naszą egzystencję bez pytania, stając się integralną jej częścią. W swojej twórczości Miró bywa także subiektywnym artystą-reporterem. Jest wszędzie tam gdzie człowiek doświadcza nieszczęścia, gdzie musi wybierać. Mówi głosem żebraka zarówno tego w Madrycie, jak i w Warszawie. Mówi głosem żołnierza, który walczy w Iraku, ale patrzy też oczami ofiary wojny. Dotyka problemu rasizmu, nietolerancji, biedy, ale i przygląda się też małym codziennym radościom i smutkom. Artysta jest wrażliwy na dramaty współczesności, na bezsensowną politykę, na niszczenie środowiska, na różnorodne zagrożenia. Swoją troskę wyraża jednak nie w patetycznych obrazach, ale w malowaniu fragmentów teraźniejszości, pewnych drobiazgów, skupia się na szczególe, jednym przedmiocie, na pojedynczym człowieku i dramacie ukrytym w jego oczach. Antoni Miró to artysta świadomy tego, co tworzy, ale też w pełni szanujący odbiorcę swojej sztuki. Z pozoru czytelna grafika, zawiera w sobie ukryte treści. Taki przewrotny dialog z widzem, który stając przed jego obrazem szuka nowych znaczeń. Jednak artysta pozwala widzowi na coś więcej – na dopowiedzenia, zostawiając cząstkę kompozycji do własnej interpretacji. Nie stara się narzucać przesłania, przedstawia je w miarę wyraźnie, ale z pewnym subtelnie ukrytym drugim dnem. Także środki artystyczne używane przez artystę to dialogi i gry kontrastów, deformacji i powtórzeń. Niektóre grafiki budowane są płaskimi plamami o ciepłym świetle, inne przypominają kolaże, z „wtrąceniami” nowych wątków. Swoje tematy przedstawia z różnych perspektyw, dyskretnie prowadzi diagonalne linie i przecięcia, w efekcie pod z pozoru klarowną kompozycją ukryty jest zamierzony chaos. Ale w swoich pracach artysta prowadzi również dialog starego z nowym, jak np. wtrącenie fragmentu obrazu Picassa, czy zabawa ze sztuką popartu. Nakładanie się znaczeń, w efekcie sprawia, że każda seria grafik wpływa sukcesywnie na następną, a wszystkie mają ukryty wspólny mianownik. Antoni Miró zachowuje przy tym szacunek do tradycji i kultury malarskiej. Powołuje się na nią, przetwarza i próbuje na nowo interpretować. Wydaje się być kontynuatorem wielkich hiszpańskich artystów takich jak: Velázquez, Goya, Sorolla, Dalí czy Picasso. Jest kolejnym wielkim artystą hiszpańskim, który ma głęboką świadomość dzieła swoich poprzedników. Tak jak oni przedstawiali świat sobie współczesny, tak i Miró „cytując” mistrzów szuka dla nich nowych interpretacji i znaczeń, przez co wzmacnia przekaz swojej twórczości. Umiejętnie łączy dawne ze współczesnym. Poprzez estetykę i uniwersalny świat sztuki próbuje dotrzeć do widza ze społecznym przesłaniem. Świadoma obserwacja i niezwykła wrażliwość – ta artystyczna i ta ludzka – wyróżniają twórczość Miró na tle współczesnych mu kreatorów kultury. Doskonały warsztat artystyczny i nieustająca twórcza pasja sprawiają, że Antoni Miró wpisuje się w kanon ważnych i cenionych artystów światowych. --------------------- Anna Szlązak